An Unbiased View of แคปชั่น

โรคปนะจำตัวไม่ปวดหัว ก็ เป็นไข้โรคประจำใจไม่ห่วงใย ก็ คิดถึง

ฉันจะไม่ร้องไห้ให้กับเธอหรอกนะ เพราะมาสคาร่าฉันมันแพงมาก

ชีวิตไม่มีคำว่าเหงา เพราะมีภูเขาโอบกอด

ถึงที่สุดแล้ว ชีวิตก็ต้องเดินต่อไป

ไม่มีอะไรยั่งยืนถาวรหรอก เดี๋ยวมันก็ผ่านไป

อยากชวนคุณไปนั่งโง่ๆ แต่ลืมไปเราโง่อยู่แล้ว

ชีวิตสั้น รีบยิ้มก่อนที่ฟันจะหมดปาก

ถึงเธอจะกุมมือฉันแค่เวลาสั้นๆ แต่เธอจะกุมหัวใจของฉันตลอดไป

ชีวิตมันอยู่ยาก ให้ธรรมชาติช่วยเยียวยา

คุณขโมยหัวใจของฉันไป แต่ไม่เป็นไร ฉันอนุญาตให้คุณเก็บมันไว้

ออกเดินทาง เติมพลังบวกให้กับ “ชีวิตและหัวใจ” เพื่อสู้ต่อกับวันข้างหน้า

ศีลข้อสอง ห้ามลักทรัพย์... แต่มีข้อไหนมั้ยคร้าบบ... แคปชั่น ที่ห้ามรักคุณ

ออกไปสัมผัสความสวยงามของธรรมชาติทั้งโลก

เห็นตัวสั่นนึกว่าหนาว อ๋อป่าวที่แท้อยากมีแฟน!